Tohuus is best

En fründlich Angebot, denk ik denn ümmer.

Aber in de wenigsten Fallen verhollt’n sik bi jüm ok wahrhaftig as tohuus.

So geiht’n trotzdem nich an ehrn Köhlschapp.

Un normalerwies schalt’n ok nich ganz sülvstverstännig de Feernseher in’t Wahnzimmer an.

Ok, sik dat op dat frömde Sofa so richtig bequeem to maken, fallt woll de meisten swaar.

Tohuus bi gode Frünnen oder de Familje dorgegen mach dat al ganz anners utsehn.

Nah mehrere Mensabesöken ünner de Woch kann dat en echtes Highlight wesen, an’t Wochenenn endlich de Reste vun Mamas kookden Middageten ut’n Heimaatköhlschapp to angeln.

Sülvst en Pott Steekröveneintopf paart mit enige Tönen ut’n Kökenradio gifft mik persöönlik denn opmaal dat Geföhl, tohuus to wesen.

Up de en Sied, wiel ik em an de Oort eet, an de ik upwussen bün.

Up de anner Sied, wiel en för mik bannig wichtig Minsch de Eintopf kookt hett.

Un ok, wiel he na Erinnerungen smeckt. Na Tieden an en vull besett’n Kökendisch, de Middagspausen in de Kartüffelarnt op dat Feld oder uns Hoff mit uns „Truppe“.

Dat Geföhl vun tohuus vermag doch mehr to wesen as en konkreten Oort, denk ik denn.

Tohuus is dat, wat en Minschen Vertrautheit schenkt, em sik torechtfinnen lett, villicht ok dat Geföhl gifft, geborgen to wesen.

Dat kann even heten, sik op dat Eten vun Mama to freuen oder sik in de Wahnstuuv vun de Fründin op ehr Sofa to leggen un hier al mal de Feernseher antoknipsen, wenngliek de Fründin sülvst noch gor nich dor is.

Tohuus kann en Geschmack wesen, en schöön’t Leed oder en gooden Film.

Tohuus kann en Avend mit leefe Lüüd wesen, en beriekernd Gesprääk mit de Naverslüüd, en Text, de man noch lang nasinnt.

Tohuus kann en Kaffe mit de Unkel wesen, en Blick to de Oma, en dat Hart warment Lachen vun de lütten Neffen.

Tohuus kann en Spazeergang mit de Hund, dat Sik-Besinnen op dat, wat wörr, de Troost oder dat Ümarmen vun en gooden Fründ oder de Familje wesen.

Dat Geföhl, tohuus to wesen, is veelfolig, un graad dorüm woll för jeden Minschen op sien Wies ok ganz besünners.

Un ümmer, wenn ik mik jichtenswo tohuus föhlen dörv, denk ik bi mik, vun en liesen Dankborkeit füllt: tohuus is best.