Wat de Freeheit bedüd

Düsse Freeheit wörr för mi ümmer natürlich. Dat Johr 2020 hett us wiest, dat dat nich so is. Freeheit – se is nich eenfach blots so dor. Mennigeen nimmt se sik eenfach – aver to welken Pries?

Lüü hebbt verscheden Menen un Vörstellen, wat to de Freeheit dorto hört, wat se utmaakt. „De Welt hett nie nich en goode Definition or Bedüden för dat Woord Freeheit funnen“, hett Abraham Lincoln seggt.

De Dichter Johann Gottfried Saume mente: „De wahre Freeheit is nix anners as Gerechtigkeit.“ He glöövt, dat Freeheit en Goot is, dat deelt warrn mutt und dat dat anners nix weert is.

Wat köönt wi för us dorvon mitnehmen? Is Freeheit dat hööchste van alle Geboden? Wi wiet reckt se? Wo veel Freeheit steiht mi sülven to? Ik finn dat best wat Rousseau schreven hett: „De Freeheit van de Minschen bedüüd nich, dat een doon kann wat he will, sünnern dat he nich doon mutt, wat he nich will.“ Dat is en Gedanke, den ik wichtig finn.

„Dat een nich doon mutt, wat he nich will.“ Dat is en goode Richt, en Wunsch van Harten seker vör jedeen. Dat lett sik man nich ümmer henkregen. To´n Bispeel mööt wi männichmol Saken maken, de wi nich wüllt. Männichmol as en Kompromiss orrer ut Respekt vör all annern, vör en Situation - so as düt Johr.

Dit Johr, in de wi all woll us Bidrag leisten mööt. „Dat lööpt sik allen´s torecht“? Männichmol höört dor doch noch en beten mehr to. Insehn, Verzicht - dat Geföhl van Gemeenschop mokt dat allens, mi dücht, en beten lichter. Lot us toversichtlich ween, dat de Tiet, de wi so lang – in mien Fall levenslang – as natürlich wohrnohmen hebbt, dat düsse Tiet för us all wedderkummt. Villicht beleevt wi düsse Momente denn klaarer, dankbaarer, intensiver.

Ik denk, in us Hart find wi de Antwoort, wat wi sülven – jedeen vör sik – ünner Freeheit verstoht – un wat villicht noch wichtiger is: wat jedeen vör sik daarut moken kann in sien Leven.