Rodeln up`n Höpen

De eerste Tour wöör bi „Höpen - Anna“, hier susen wi den graaden Hang rünner. Aver dat duer nich lang, do wöör us de Bahn to eenfach, wi wolln wieder no`n Heidblöötenfestplatz. Hier weern de Bahnen länger, un et geev mehr Avwessels.

Dat Rebeet is en Daal un hett vun beide Sieden Afhäng, aff un to stünn dor ok mal en Boom, süssen könen hier Rodeln as man wull.

De Weg ünnen in`e Mitt güng vör en lütten Woold to End. Hier an de bredeste Stell wöör damals in Sommer de Bühne för en Theaterstück to`n Heidblöötenfest upboot, un na de Upföhrung würr de nee Heidkönigin krönt.

In Winter geev dat hier keen Hinnerung. Up en Siet wöör en Sprungschanze, dörch dissen Hopser flöög man dörch de Luft un lann ganz schön hard mit`n Sleen up de Eer.

An Enn vun dit Daal geevt noch de Doodsbahn, en Iesbahn de up`n Wall to leep. Vör den Wall müsst du den Dreih kriegen, oder du flöögst öber`n Tuun up en Wisch no`n Höpenhoff.

Wenn dat anfüng to düüstern, würr dat Tiet, dat wi na Huus kemen.

Mit stief frorene Büxenbenen un kole Fööt kemen wi an, un de Füüsthandschen harrn all wedder Löcker! De Strickwull eenfach, meisttiets ut Schaapwull, holt nich lang un warmen ok nich so dull. De langen Strümp kratzten up de Huut. De Töhn an de Fööt wöörn rot vun Frost un kribbelten.

Eerst maal geev dat Meckerei, denn Klamotten wesseln, de Fööt in warmet Water, Avenbroot eten un af to Bett.

De Hanschen stopp us Oma, an nächsten Dag wedder dat ole Speel bet de Rodeltiet vörbi weer.

Hüüt sünd de Bahnen korter, wiel up en Siet vun Hang Bänk upstellt sünd, un ünnen is en faste Bühne för Veranstalten. En Pläseer ist`t aver jümmers noch vör jung un oolt!