Zeckensömmer

Usen Hund künnt se nix anhebben, de kricht von Tiearzt ne Sprützen und hät siene Ruh. Anners bi us Minschen, dor seukt se sick eene Steer an Köper, ümme sick an us Blot to laben. Wenn nun düsse lütken Vampier anne Ster sit, wo du henkieken kannst, kannste see meist mitte Fingernagel ruttrecken. Dat jökt dor noch, denn is good. Kannst du de Zecke aber nich sehn, brukst du Hülpe.

En Fründ von mi her in düssen Sömmer en Zeckenerlevnis, wat mi als nich Bedropenen schmunzeln leet. He ist Jäger, wöh abends dör de Bickbeerbüsche in Forst gahne und her dat Interesse von ehn schmachtige Zecke weckt. An sülben Abend hett mien Fründ noch nix markt. An nächsten Morn woll. Dat jöckte anne Steer, dor können de Ogen nich henkieken, de Steer wöh ehn uk jenierlich. Ut Erfohrung wüss he, dat Jöken könn blos von eene Zecke koom. Na längeren Grübeln ober siene Hemmschwelle, wüss he: helpen könn nur de Doktor.

De Doktor wüss uk, wat to moken wör. Mien Fründ möss sick up den Stohl setten, up dän de Frons bi ern Froendoktor sitt. De Zwetperln stünn em vör Angst uppe Stirn, hülp nix dor möss he dör. De Doktor nöhm een Tangen, töch de Zecke rut, schmunzelte und mehnte, dat alles annere kehn Schorn nohm her. Wenn sick de Steer entzünd, schöll he weerkomen. Het Glücke hat, is alles good wurn. Nich jümme kummt man von Zeckensugen so good von af.