Petrus un sien Reis na d´Eer

„De Engels dröfft doch ok rünner up d´ Eer. Ik will doch blot even kieken, wat daar so los is.“ „So mooi is dat dor würrelk nich, un nu geiht daar doch ok de Süük, de Corona heet, üm. Veel Moois gifft daar upstünds nich to sehn,“ wahrschaude sien Chef. Man Petrus hörde nich up to bedeln, bet Gott ennelk nageev. „Na good, du dröffst en paar Daag na ünnern, un ik maak denn so lang dien Arbeed an d´ Himmelspoort.“

Daar weer Petrus heel mit inverstahn un so schickde Gott üm de tokomen Dag na d´Eer. Petrus weer man nett weg, do reep de Gott na de Schutzengel Heinz. De keem flegens över un Gott see to üm: „Du flüchst Petrus na, un passt up üm up. Un wenn du al up d´ Eer büst – du weest, wat du mi partu mitbringen musst.“ Heinz nickkoppde un seeg to, dat he Petrus inhaalde. As Petrus en paar Daag later mit Schutzengel Heinz achter sik an wedder in d´ Himmel ankeem, froog Gott: „Na, wo weer dat daar ünnern, un wat gifft dat Neeis?“ „Daar gah ik nie wedder hen, daar hebb ik mi würrelk allens mojer vörstellt.“ Petrus klung daalslahn. „Wat ik mi dacht hebb“, nickkoppde Gott. „Nu vertell doch maal.“ He wüss ja temelk veel, wat up d´Eer passeerde, aver ja even ok nich allens.

Petrus fung an to vertellen: „De Minsken sünd all van Padd af. Veel van hör hebbt allens un sünd doch untofree. Se leegt un bedreegt un haut sik tegensiedig de Koppen in.“ „Dat is al lang so. Wat is mit de Süük?“ mischde sik Gott nu in. „Tegen Corona werd de Minsken nu impft. Söölt se woll in Greep kriegen“, weer Petrus övertüggt. „Aver de anner Süük, daar deit kieneen wat tegen!“ reegde he sik denn up.

„Wat för´n annern Süük? Dorvan hebb ik noch nix hört. „De Süük verännert de Minsken. Se hebbt daar en Apparat daar sünd se stadig mit togang. Se seegt nix anners mehr. Se loppt tegen Lateernmasten un tegen Lüü, de hör tomöt koomt. Se sitt bi´t Eten binanner und sünd doch alleen, wiel jedereen up de dösige Apparat kickt. De Welt üm sik rüm seegt se blot noch dör dat Ding, wiel se daar stadig Biller mit maakt. Un dat Slimme is...“ Petrus wurr dör en Pling...dat ut Schutzengel Heinz sien Taske keem, midden in d´Satz ünnerbroken. Un denn nochmaal Pling.... „Ah, Heinz, du hest dran dacht, mi en Smartphone mittobringen“, see de leev Gott heel upgereegt. „Kumm, du musst mi eerst wiesen, wu de Apparat funktioneert.“ Se leten Petrus, de de beiden verdattert nakeek, an sien Himmelspoort stahn un verswunnen in en dicken Wulk.

En annern Schutzengel mit Naam Gerd, keem gliek nadeem schüttkoppend ut de Wulk rut un froog Petrus. „Wat is denn mit Gott un Schutzengel Heinz los? De weern in irgendwat so verdeept, dat se mi meest överkopp rönnt haren.“ Över eens weer sik Petrus nu seker: disser Süük weer noch gefahrelker un anstekender as he meent harr. Hier in d‘ Himmel sull nu ok woll bald allens anners werden.