Freuher bi us in’ Dörp

As ick Kind wöör, harn wi bi us in´ Dörp nich blooß Smett un Tanksteer, sonnern ok’n Hoorsnieder un een groodet Gasthuus mit Saal, wo du Schienbeier, Erntefest, Buerbeier, Sängerfest un Hochtieden fiert hest. De Kööken von miene Öllern un de Fenster har de Dischler noch süms baut.

För de grödderen Saaken, buten up´n Hoff, keum de Rahmmaker. Inköpen dääst du in Tante Hannes Koopmannsladen, wo dat allens geiv – egaal, ob Bodder, Blaumenvasen, Seutigkeiten oder Neihgoorn un Fleegenklatschen. De Maler wahn glieks gegenöber. Siene Froo, „Malers Mudder“, wöör uuse Sniedersche un neih för us dat Tüüch, wenn wat Besonneres anstünn.

Ehr Jung, Malers Hans, har ok Maler lehrt un tapzier daachlang bi us, wenn dat mal wedder nödich wöör. Wenn du Tüüch för Arbeit un Schaul bruken dääst, denn güngst du na Scheppelmanns Grete. In ehrn Laden könnst du Manchesterböxen un vääles mehr kriegen. Wenn uuse Schauh twei wöörn, denn güngen wi na Schünemanns un leuten se flicken. De Schauh-Warksteer mit Sliepmaschinen un Liempötte hebb ick noch genau vör Ogen.

Wenn in Winter een Swien slacht weern schöll, denn keum Slachters Vader. Uus ganze Familje hölp mit – un ok för us Kinner wöör dat allens normal un gehör dortau. Ok, dat Drews Heini sienen Äber jümmer dörch‘t ganze Dörp drieben dä un dormit na uuse Sööch keum. Krusen Jan kreech in Harvst mit sienen Kartuffelroder uuse Kartuffel ut, un wi Kinner mössen mithelpen.

Wat wöör dat schön, tau Kaffeetiet tauhopen mit de annern Hülpers in´ Gras tau sitten, mit uuse swadden Hännen eenen Stremel frischen Bodderkauken tau äten un tautauhörn, wat de Grooden so vertellen. Tau lachen geiv dat jümmer wat! Öberhaupt gehör dat gegensiedige Helpen in´ Dörp eenfach dortau: De Buernfamiljen hebbt sick Meihdröscher un annere Maschiens deilt, un de Froonslüüe hebbt Siede an Siede Reuben hackt un sick wat dorbi vertellt.

As Kinner spälen wi bi jüm up´n Felln un kleien egaalwech in de Eer rüm. Therapien hebbt wi nich brukt, denn in düssen „grooden Sandkassen“ können wi allens utprobeiern: wat bauen, us mit Sand besmieten, lachen, us striern, weenen un us ok wedder verdrägen. Ick kann mi gor nich besinnen, dat dat mal langwielig wöör. Un wenn doch, denn wöör amenn´ jüst dat för uuse Entwicklung wichtig.

Vääles is vondaach nich mehr dor in de Dörper, aber ahne Handwark geiht dat taun Glück ok nu noch nich. Un mittlerwiel finnst du dor sogor wedder neie Dörpsladens, Gasthüüs, Hoorsnieder, Maler, Imker, Scheeper, Snieder un sogor Cafés un „Wellness“. Eier, Melk, Gemüüs, Wosst, Kartuffel, Bickbeern, Marmelaade oder Schaapskees kannst´ direkt in lüttsche Hoffladens köpen. Un sogor Saft von diene eegenen Appels drinken, wenn du se pressen lesst. Un wer weit, wat noch so allens kummt…

Ick bliev neischierig, wie sick uuse Dörper wieder entwickelt, ob de Lüüe wedder mehr up´t Land teiht un ob wi hier eene Taukunft hebbt. Denn eegentlich kann man hier up´n Lann doch wunnerbor läben, oder?